Dawno, dawno temu, w małej wiosce, mieszkały trzy szczęśliwe świnki: Lulu, Mimi i Fifi. Pewnego dnia postanowiły, że czas opuścić przytulną chatkę mamusi i wyruszyć w świat, aby zbudować swoje własne domki.
Najpierw poszła Lulu, najmłodsza i najbardziej ciekawa świata. Znalazła malowniczą polankę i szybko zbudowała swój domek z lekkiej słomy, by móc jak najwięcej czasu spędzać na zabawie. Mimi, świnka o artystycznej duszy, nieopodal zbudowała domek z drewna, ozdabiając go kwiatami. Najstarsza i najmądrzejsza, Fifi, postanowiła zbudować solidny domek z cegieł.
Pewnej słonecznej soboty, gdy świnki odpoczywały po ciężkiej pracy, z pobliskiego lasu zaczęły dobiegać dziwne dźwięki. „Słyszałyście to?” zapytała Lulu. „Jakieś szmery i trzaski, jakby ktoś się skradał,” dodała Mimi. Fifi postanowiła zbadać sprawę. „Chodźmy razem, przecież nie mamy się czego bać!” zawołała z uśmiechem.
Świnki weszły do mrocznego lasu, który, jak się okazało, był pełen tajemniczych roślin i śpiewających ptaków. Wyglądało to zachęcająco i trochę strasznie zarazem. Nagle, zza drzewa, wyskoczył szary wilk, którego zajmowała muzyka leśnych ptaków.
- „Nie bójcie się, świnki! Jestem Wilczek, strażnik tego lasu. Przyszedłem, żeby ostrzec was przed nadchodzącą burzą!” powiedział spokojnie.
„Burza?” zdziwiła się Lulu. „Musimy się szybko schronić!” Mimi zaczęła panikować.
Fifi, jak zawsze rozsądna, zaprosiła Wilczka do swojego domku z cegieł. „Mój domek na pewno przetrzyma burzę, przyjaciele. Chodźcie do mnie!” zawołała. Świnki i Wilczek szybko pobiegli do domku Fifi, który już wkrótce okazał się prawdziwym azylem.
Gdy zagrzmiała burza, deszczem zasłonięto cały krajobraz. Wiatr huczał wokół domku, ale jego mury stały niewzruszone. „Twoja ceglana chatka jest naprawdę wytrzymała, Fifi!” zawołała Mimi. „Dobrze, że się słuchaliśmy twoich rad,” dodała Lulu.
Kiedy burza przeminęła, świnki podziękowały Wilczkowi za ostrzeżenie. Wilczek obiecał, że zawsze będzie czuwał nad lasem. W podziękowaniu, świnki postanowiły regularnie odwiedzać Wilczka, ucząc go sztuk ogrodniczych i pieczenia pysznych ciast.
Od tego dnia trzy świnki zrozumiały, jak ważne jest słuchanie rad mądrzejszych, ale także, że przyjaźń może pojawić się w najbardziej nieoczekiwanych chwilach.
I tak żyły długo i szczęśliwie, w swoich malowniczych domkach, ucząc się, jak mądrze podejmować decyzje i doceniać każdą chwilę wspólnie spędzoną. A w lesie, gdzie ptaki śpiewały, zawsze mogli liczyć na swojego przyjaciela, Wilczka.
