Kapitan Jack i Skarb Zaginionych Wysp
Na wielkim, błękitnym oceanie żeglował statek piracki „Czerwona Fregata”, na którego pokładzie dowodził znany na całym morzu kapitan Jack. Jack był odważnym kapitanem z sercem złota, którego największym marzeniem było odnalezienie mitycznego skarbu Zaginionych Wysp.
Pewnego słonecznego dnia, gdy ocean lśnił w blasku słońca, kapitan Jack wezwał swoją załogę na pokład. Marynarze, wśród których były dzielna piratka Molly i sprytny pierwszym oficerem Tim, zebrali się, by wysłuchać kapitana.
– Drodzy przyjaciele! – przemówił Jack z błyskiem w oku. – Dziś wyruszamy po największą przygodę naszego życia. Przed nami skarb Zaginionych Wysp!
Załoga podniosła się w gorących oklaskach, bo wiedzieli, że każda wyprawa z kapitanem Jackiem była przygodą pełną wyzwań i niespodzianek. Statek zaszumiał od przygotowań, a przyjaciele Marynarzy zadarli żagle.
Na morzu czekały na nich liczne przygody. Przebyli przez burze i spienione fale, napotkali giganci fale i stada delfinów. Gdy nocny księżyc odbijał się w wodzie, kapitan Jack i Molly spacerowali po pokładzie, opowiadając sobie historie o ich dawnych podbojach i marzeniach.
– Molly, jeśli skarb naprawdę istnieje, na co byś go przeznaczyła? – zapytał Jack.
– Zdecydowanie wyremontowałabym naszą starą tawernę i dała każdemu z naszej załogi ich własny pokój! – roześmiała się Molly, a jej śmiech rozbrzmiewał nad spokojnym oceanem.
Po wielu dniach żeglugi, Jack i załoga stanęli przed tajemniczą wyspą, osnutą mgłą. Wyolbrzymione kształty drzew zatopionych w bieli wydawały się zaproszeniem do innego świata. Ostrożnie zeszli na ląd.
– Trzymajcie się blisko! – ostrzegł Tim. – Mówią, że wyspa kryje wiele pułapek.
Krok po kroku, piraci przeszukiwali gęstwinę, aż w końcu dotarli do ogromnego kopca, na którym spoczywała stara skrzynia pokryta mchem i liśćmi. Kapitan Jack otworzył ją powoli, a słońce odbijało się w złotych monetach i klejnotach, które były w środku.
Załoga świętowała i tańczyła wokół skarbu, a kapitan Jack spojrzał na swoich przyjaciół z dumą.
– To nie skarb jest najważniejszy, ale przyjaźń i przygody, które przeżyliśmy razem – powiedział. – Ten skarb dzielimy równo, bo jesteśmy jedną drużyną!
Molly, Tim i pozostali zgromadzili się wokół Jacka, czując, że to nie koniec ich przygód, a jedynie początek kolejnych wypraw. Czerwona Fregata zabrała skarb, ale przede wszystkim zabrała historie, które miały być opowiadane przez pokolenia.
I tak „Czerwona Fregata” znowu wyruszyła w swój niekończący się rejs ku nowym wyzwaniom na wielkim oceanie, z załogą, która wiedziała, że prawdziwy skarb jest taki, który możesz dzielić z przyjaciółmi.
